به گزارش خبرنگار مهر ، تا کنون تحقیقات کمی در مورد بافت چربی زنان باردار مبتلا به سندرم تخمدان پریستالتیک انجام شده است. با این حال ، محققان در کشور پروژه ای را در مورد بیان ژن های مربوط به استروئیدوژنز در چربی زیر پوستی زنان باردار مبتلا و بدون سندرم تخمدان از طریق پوست انجام دادند و نشان دادند که بیان ژن های استروئیدی در بافت چربی زنان مبتلا به سندرم سرطان تخمدان متفاوت است. به
در طول پروژه ، بافت چربی شکمی از 12 زن باردار مبتلا به سندرم تخمدان پریستالتیک و 36 زن غیر باردار با مشخصات کلی تقریباً یکسان (ویژگی هایی مانند سن و شاخص توده بدنی) در طول سزارین برداشته شد. پس از آن ، بیان 15 ژن مربوط به استروئیدوژنز در بافت چربی زیر جلدی شکم مورد بررسی قرار گرفت و در دو گروه مقایسه شد.
نتایج این مطالعه که در مجله بین المللی BMC Pregnancy and Childbirth منتشر شد ، نشان داد که زنان مبتلا به STAR ، CYP11A1 ، CYP17A1 ، 11BHSD1 و 11BHSD2 به طور قابل توجهی بارزتر هستند. همچنین بیان CYP21 در زنان بدون سندرم پریکارد چهار برابر بیشتر از زنان است.
بین بیان ژنهای دیگر در دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت.
نتایج این مطالعه نشان داد که بیان ژنهای دخیل در متابولیسم گلوکوکورتیکوئیدها و مینرالوکورتیکوئیدها در زنان باردار مبتلا و بدون سندرم تخمدان پریکارد در بافت چربی زیر جلدی شکم متفاوت است. پیدا کردن مهم است.
این پروژه توسط دکتر مریم شا حسینی ، دکتر علیرضا علیزاده ، دکتر اشرف معینی ، ندا امامی ، دکتر پریچهر یغمایی و همکارانشان در پژوهشکده رویان ، دانشگاه تهران ، دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه آزاد انجام شد. واحد علوم و تحقیقات.